ศูนย์ฉายรังสี ให้บริการฉายรังสีแกมมาจากเครื่องฉายรังสีแบบ Carrier Type Gamma Irradiator รุ่น JS 8900 IR-155 โดยใช้สารกัมมันตรังสีโคบอลต์-60 เป็นแหล่งกำเนิดรังสีแกมมา โคบอลต์-60 นั้นได้จากธาตุโคบอลต์-59 ที่มีอยู่ในธรรมชาติเป็นจำนวนมากและอยู่ในสภาพที่เสถียร อาบด้วยนิวตรอนนาน 18 เดือน โดยโคบอลต์-60 ที่ได้จะเป็นไอโซโทปกัมมันตรังสีและมีครึ่งชีวิต 5.26 ปี และจะสลายไปเป็นนิกเกิล-60 มีการปลดปล่อยอนุภาคบีตาพลังงาน 0.318 MeV (ล้านอิเล็กตรอนโวลต์) และรังสีแกมมาพลังงาน 1.33 MeV และ 1.17 MeV รังสีแกมมาที่ได้นี้ เราสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการฉายรังสีอาหารได้ เพราะไม่ทำให้อาหารกลายเป็นสารกัมมันตรังสีเนื่องจากที่ระดับพลังงานนี้ รังสีแกมมามีพลังงานไม่สูงพอที่จะทำให้อาหารเกิดสารก่อกัมมันต์ได้ ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 297) พ.ศ. 2549 เรื่องอาหารฉายรังสี ได้อนุญาตให้ฉายรังสีอาหารที่ปริมาณรังสีดูดกลืนสูงสุดไม่เกิน 10 กิโลเกรย์ได้

วัตถุประสงค์ของการฉายรังสีและปริมาณรังสีดูดกลืนสูงสุด (กิโลเกรย์) ที่อนุญาตให้ใช้ในประเทศไทย
อ้างอิงจาก เอกสารหมายเลข 1 แนบท้ายประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 297) พ.ศ. 2549 เรื่อง อาหารฉายรังสี

* ปริมาณรังสีดูดกลืน (กิโลเกรย์, kGy) คือ การวัดปริมาณพลังงานรังสีใดๆ ที่วัตถุตัวกลางใด ดูดกลืนไว้ได้ เมื่อมีรังสีผ่านเข้ามา

ข้อจำกัดของการฉายรังสีอาหาร

1. ไม่สามารถใช้ได้กับอาหารทุกชนิด โดยเฉพาะอาหารที่มีโปรตีนและน้ำสูง เช่น นมและผลิตภัณฑ์จากนม เพราะจะทำให้เกิดกลิ่นอันไม่พึงประสงค์
2. อาจทำให้เนื้อสัมผัสของผลไม้และสีของเนื้อสัตว์บางชนิดเปลี่ยนไป ทำให้ต้องเลือกใช้ปริมาณรังสีที่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์
3. ไม่สามารถทำลายสารพิษตกค้างที่มีอยู่ในอาหารได้
4. จำเป็นต้องใช้การแช่เย็น แช่แข็ง หรือความร้อน ร่วมด้วยในบางกรณี เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุดในการถนอมอาหาร

ขั้นตอนการขอรับบริการฉายรังสี